Oμιλία του Προέδρου της Ε.Ε Νεολαίας ΕΔΕΚ Λεμεσού, Σάββα Γιώργου

Συναγωνίστριες και Συναγωνιστές,
Όποιος ελπίζει ότι θα ζήσει μια γαλήνια ζωή, έκανε λάθος που γεννήθηκε στον 21ο αιώνα. Η αστική αθλιότητα, της εποχής μας και η απορρυθμιστική λογική των νεοφιλελεύθερων πολιτικών μας οδήγησαν ή μας οδηγούν στην καταστροφή της εργατικής τάξης και στην αποδόμηση του κοινωνικού ιστού. Οφείλουμε να ξεριζώσουμε με κάθε τρόπο το καρκίνωμα του νεοφιλελευθερισμού! Αυτού του βρυκολακιασμένου συστήματος που ρουφάει το αίμα της ζωντανής εργασίας και δεν θα σταματήσει μέχρι να αφαιμάξει εντελώς τις λαϊκές τάξεις . Έχουμε γίνει μάρτυρες όπου ο καπιταλισμός και κυρίως ο γνήσιος εκφραστής αυτού του σαθρού συστήματος η Δεξιά να καπηλεύονται τον ιδεολογικό πλούτο της σοσιαλιστικής χάρτας, εξαπατώντας τον λαό με ψευδεπίγραφες επιταγές ώστε να εφαρμόσουν τα βάρβαρα και ανήθικα σχέδια τους. Είναι επιτακτική ανάγκη να εξετάσουμε τα δεδομένα της ιστορίας και να οδηγηθούμε σε μια ορθολογιστική μα και πανανθρώπινη σοσιαλιστική διαλεκτική. Με πυξίδα μας την υπέρβαση της αστικής αθλιότητας και το τσάκισμα της κομφορμιστικής λογικής, θα πρέπει να συνασπιστούμε με κοινωνικά κινήματα που γέννησε η βαρβαρότητα της οικονομικής κρίσης. Να διαιωνίσουμε έμπρακτα και δυναμικά την αλληλεγγύη μας σε κάθε οιονεί επαναστατικό πνεύμα της εποχής μας, σε κάθε αδικημένο, σε κάθε περιθωριακό στοιχείο που το ξέβρασαν οι ατμομηχανές του καπιταλιστικού συστήματος. Να αμφισβητήσουμε τον πυρήνα της τεχνητής δημοκρατίας που προβάλει το σημερινό νεοφιλελεύθερο παραπέτασμα και να βάλουμε τον λαό στην πρωτοπορία των αγώνων για μια πραγματική κοινοβουλευτική δημοκρατία . Στόχος αδιαπραγμάτευτος για μας την Νεολαία του σοσιαλιστικού κινήματος είναι η ρήξη με τις κεφαλαιοκρατικές πρακτικές και αντιλήψεις, η σύγκρουση με τις δεξιές κυβερνητικές πολιτικές που προωθούν την φτωχοποίηση των λαϊκών στρωμάτων αλλά και την ανατροπή των μέχρι σήμερα συστημικών αποφάσεων που πάρθηκαν εις βάρος του κυπριακού λαού.
Συνειδητή αναγκαιότητα, είναι η ανατροπή του υπάρχοντος καπιταλιστικού συστήματος και όχι το φτιασίδωμα του. Όταν από μια αθλιότητα γεννιέται η αδικία, ο φασισμός και περίτεχνες κρίσεις με στόχο τη συσσώρευση ακόμη περισσότερου πλούτου για τις άρχουσες τάξεις δεν χωράει καμιά ρύθμιση, παρά μόνο το τσάκισμα και η καταστροφή της.
Στην καρδιά της Μεσογείου των νεκρών μεταναστών, που οδηγούνται στη σφαγή από τις πολιτικές αποσταθεροποιήσεις, που προωθεί η άσπονδη συμμαχία των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ΝΑΤΟ-Ε.Ε -ΗΠΑ με απώτερο στόχο φυσικά να πάρουν τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Μεσογείου και της ευρύτερης Μέσης Ανατολής, βρίσκεται η Κύπρος μας. Υπό τον ξέφρενο ανταγωνισμό συμφερόντων και βυθισμένοι σε ένα ψυχροπολεμικό κλίμα , η Κύπρος βρίσκεται σε παγίδα! Ο Δούρειος Ίππος της κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι εντός των τειχών με Αναστασιάδη και συνεπικουρούμενους τα ΜΜΕ και πληρωμένους προπαγανδιστές να δημιουργούν ένα επίπλαστο κλίμα υπεραισιοδοξίας προωθούν εκ νέου τα σχέδια του Ιερατείου της Καταστροφής!
Η εφαρμογή της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας , θα λειτουργήσει ως κινητήριος μοχλός για την απόσχιση των δυο κοινοτήτων , αλλά και ως ταφόπλακα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Επί 42 χρόνια η «ωφέλιμη» Δεξιά και η εκφυλισμένη Αριστερά του ΑΚΕΛ, προσπαθούν να θέσουν τον Κυπριακό λαό επί τετελεσμένων, σχετικά με την επιβολή της ΔΔΟ ως μοναδικής λύσης, για το κυπριακό ζήτημα. Οι πολιτικές του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ, ευθυγραμμίζονται πλήρως με τις ύπουλες και ραδιούργες πολιτικές της Ε.Ε αλλά και με την τούρκικη προπαγάνδα όσον αφορά την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος. η στρατηγική των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για το Κυπριακό πρόβλημα συνδέεται με τα σχέδιά τους για την αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής και για να πάρουν τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών όπως για παράδειγμα τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου – στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Μέση Ανατολή. Αποτελεί ευλογία για τα αιματηρά σχέδια τους μια Κύπρος αποσταθεροποιημένη και διχασμένη. Για 42 χρόνια λοιπόν οι συζητήσεις στο τραπέζι των «διαπραγματεύσεων» είχαν εσφαλμένα ως βάση λύσης τη ΔΔΟ όπου ουσιαστικά στην εφαρμογή της μετασχηματίζεται σε συνομοσπονδία, σε δυο συνιστώντα κράτη, σύμφωνα με τις πρόνοιες της , και μέχρι σήμερα είναι πασιφανές ότι δεν έχουν φέρει κανένα αποτέλεσμα! Ως Αριστερά, είναι ασύμβατο και ενάντια στις αρχές του Ουμανισμού να αποδεχτούμε τη ΔΔΟ, ως βάση λύσης με το πνεύμα της είναι βαθιά ρατσιστικό, διχοτομικό και αντιδημοκρατικό. Είναι αδιανόητο σε μια λύση να μην διασφαλίζονται οι τέσσερις βασικές ελευθερίες των πολιτών , ο σφετεριστής των προσφυγικών περιουσιών να έχει περισσότερα δικαιώματα από τον νόμιμο κληρονόμο και τα πολιτικά δικαιώματα, να μην διασφαλίζονται σε ολόκληρη την επικράτεια.
Είναι εκ των ουκ άνευ το δικαίωμα της λαϊκής κυριαρχίας να εκχωρείται σε ένα ξένο δικαστή για να καθορίζει με τη ψήφο του σημαντικές αποφάσεις λειτουργίας του κράτους, καθώς οι αποφάσεις στο ανώτατο νομοθετικό όργανο που είναι η Γερουσία (και η οποία θα συγκροτείται στη βάση εθνοτικής προέλευσης 20 Τ/κ και 20 Ε/κ) θα λαμβάνονται με ξεχωριστή πλειοψηφία. Είναι απορίας άξιων σε ποια δημοκρατική χώρα το ανώτατο νομοθετικό σώμα συγκροτείται στη βάση εθνοτικής προέλευσης ισόποσα. Ωστόσο θα υπάρχει η παγκόσμια πρωτοτυπία μια πρόταση να συγκεντρώνει 75% των ψήφων (30 στους 40 γερουσιαστές) αλλά επειδή στη μια πλευρά θα ψηφίζουν μόνο οι 10 να απορρίπτεται και μια πρόταση που θα συγκεντρώνει το 55% των ψήφων (11+11) να εγκρίνεται. Είναι πασιφανές ότι η λύση που έρχεται είναι μια λύση τύπου Απαρτχάιντ που το βραχύχρονο της πιθανής δυσλειτουργικής και δαιδαλώδης εφαρμογής της θα οδηγήσει σε μια νέου τύπου Δημοκρατία της Βαϊμάρης.
Απαιτούμε μια λύση που δεν θα διαχωρίζει εσαεί τον λαό με βάση την εθνοτική του προέλευση. Ως Αριστερά προωθούμε μια προοδευτική και ριζοσπαστική προσέγγιση των πραγματικών δεδομένων του κυπριακού ζητήματος απέναντι στον σκοταδισμό και τον αναχρονισμό που προωθεί ο Δικομματισμός . Στόχος μας είναι οι Τ/κ και οι Ε/κ να απολαμβάνουν ισότιμα δικαιώματα και πλήρως τις τέσσερις βασικές ελευθερίες σε ολόκληρη την κυπριακή επικράτεια. Η Αριστερά, δεν πρέπει να αντιμετωπίζει το λαό ως κοινότητες διαχωρίζοντας τους σε Τουρκοκυπρίους και Ελληνοκυπρίους αλλά ως ένα ενιαίο κυρίαρχο σύνολο που ορίζει τη μοίρα του σε μια κοινή πατρίδα.
Η Κύπρος έχει ανάγκη μια πολυπολιτισμική κοινωνία και μια δυναμική, διεκδικητική και αδιάσπαστη εργατική τάξη ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του αύριο. Για μας δεν είναι ήσσονος σημασίας αν κάποιος είναι Έλληνας, Τούρκος, Μαρωνίτης, Λατίνος ή Αρμένιος, αλλά η ανθρώπινη υπόσταση και η ταξική προέλευσή του. Είναι αδιανόητο σε μια χώρα όπως η Κύπρος να επιβληθεί η εκ περιτροπής προεδρία η στάθμιση της ψήφου με βάση φυλετικά κριτήρια αλλά και η παραμονή χιλιάδων εποίκων. Από την στιγμή που θα είμαστε ισότιμοι πολίτες ενός κράτους, μιας κοινωνίας, σάρκα από τη σάρκα του ίδιου λαού , δεν χρειαζόμαστε κανένα εδαφικό και φυλετικό διαχωρισμό.
Ο διαχωρισμός του λαού, είναι προς το συμφέρον του Κεφαλαίου διότι θα μπορεί καλύτερα να εφαρμόζει τη νεοφιλελεύθερη ατζέντα του είς βάρος του εργατικού κινήματος . Μια συνέργια των Τουρκοκυπριακών και Ελληνοκυπριακών συνδικάτων θα αποτελούσε θανάσιμος κίνδυνος για τον τερματισμό της ασυδοσίας του Κεφαλαίου απέναντι στο λαό μας με τα Μνημόνια και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές . Διότι τα «σπασμένα» της παράνομης εισβολής και κατοχής εκ Τουρκίας θα τα πληρώσει ο κυπριακός λαός, με δυσβάσταχτα χαράτσια, μειώσεις μισθών και συντάξεων και άλλα πολλά αντιλαϊκά μέτρα, αφήνοντας την Τουρκία στο απυρόβλητο χωρίς να καταβάλει οποιεσδήποτε πολεμικές αποζημιώσεις. Επίσης ένας διασπασμένος λαός, μια διαλυμένη εργατική τάξη και μια κατακερματισμένη ασταθής Κύπρος, θα διευκολύνει τα σχέδια του ιερατείου (Ε.Ε – ΝΑΤΟ – ΗΠΑ) των καπιταλιστικών κέντρων να πάρουν υπο τον έλεγχο τους τις πλουτοπαραγωγικές πηγές μας. Είναι επιτακτική ανάγκη σε αυτή την ιστορική καμπή του Κυπριακού ζητήματος να πει στον λαό ο πρόεδρος της Δημοκρατίας την αλήθεια για τα επαχθή βάρη της ΔΔΟ και να θέσει τέρμα στο επίπλαστο κλίμα αισιοδοξίας που καλλιεργεί. Απαιτούμε από τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας να καλέσει τον λαό σε δημοψήφισμα και να θέσει καθαρό ερώτημα για την απόρριψη ή την αποδοχή της ΔΔΟ ως βάση συνομιλιών για την επίλυση του Κυπριακού ζητήματος ώστε να πάρει εκ νέου τη λαϊκή νομιμοποίηση για την συνέχιση των συνομιλιών επ’ αυτής της βάσης.
Σε μια εποχή όπου η ΕΔΕΚ είναι το μοναδικό κίνημα που αντιστέκεται έμπρακτα στις βάρβαρες πολιτικές φτωχοποίησης του λαού αλλά και στις δόλιες τακτικές της κυβέρνησης για επιβολή ενός επαχθέστερου σχεδίου λύσης του Κυπριακού, εμείς ως Νεολαία θα σταθούμε συνοδοιπόροι στην πρωτοπορία του αγώνα και θα πολεμήσουμε μαζί με το Σοσιαλιστικό Κίνημα για αυτό τον λαό! Θα αναζωογονήσουμε το χώρο της Αριστεράς και θα διαιωνίσουμε τη σοσιαλιστική ιδεολογία σε όλα τα επίπεδα. Θα ξαναβγάλουμε την νεολαία στους δρόμους εκεί που γεννήθηκε και εκεί που έγραψε ιστορία. Θα μπολιάσουμε με συνείδηση την ταξική πάλη που είναι πιο εξόφθαλμη από ποτέ στην Κύπρο του Κατεστημένου, του Διεφθαρμένου Πλούτου και του ασύδοτου Κεφαλαιοκράτη. Η ΕΔΕΚ με μισό αιώνα Ιστορίας , στους αγώνες του Κυπριακού Λαού αλλά και με την έμπρακτη συμμετοχή της στα κινήματα ανα το παγκόσμιο θα επιβιώσει παρά τα επαίσχυντα και ύπουλα χτυπήματα των ντόπιων συνωμοτών…. Γιατί κουβαλούμε μέσα μας , μισό αιώνα γνώσης και συνειδητής επιβίωσης. Όπως δεν κατάφεραν να μας εξοντώσουν το 1974 δεν θα τα καταφέρουν ούτε τώρα. Νικάμε την Σκύλλα και την Χάρυβδη και ανατρέπουμε τα δεδομένα!
Κυρίες και κύριοι,
Τέλος, Σε αυτή την προσπάθεια η Νεολαία προπορεύεται πιο διεκδικητική, πιο δυναμική, πιο μαζική. Έχω την ευλογία να έχω εξαιρετικούς συντρόφους και συντρόφισσες στο πλευρό μου ώστε να πραγματώσουμε τους στόχους μας για την ανατροπή του σήμερα και την δημιουργία του αύριο!
Επαρχιακή Επιτροπή:
1. Βασιλεία Νικολάου ,
2. Ναυσικά Κωνσταντίνου,
3. Γαβριέλλα Παπαδοπούλου,
4. Γεωργίου Γιώργος,
5. Αντρέας Γιάλλουρος,
6. Πάμπος Χαραλάμπους,
7. Παναγιώτης Πηλαβάκης,
8. Κώστας Χαρής,
9. Μόδεστος Ττοπουζής.
Ευχαριστώ,
Share