Εθνικισμός

Τα πλοκάμια του εθνικισμού στην Παιδεία και ο ρόλος της Δεξιάς

Τις τελευταίες μέρες έχουμε γίνει θεατές ίσως της μεγαλύτερης αποκάλυψης του τι συμβαίνει αυτή την στιγμή στην κυπριακή κοινωνία. Μια μητέρα απέστειλε επιστολή ώστε να απαλλαχθεί η κόρη της από το μάθημα των Νέων Ελληνικών επειδή στο αναλυτικό πρόγραμμα θα περιλαμβάνεται και λογοτεχνία από Τουρκοκύπριους ποιητές και συγγραφείς.

 

 

Το είδος και η ποιότητα των ανθρώπων μιας κοινωνίας ενός κράτους είναι ο καθρέπτης του εκπαιδευτικού συστήματος. Εμείς δεν θα κακίσουμε την μητέρα για την στάση της, γιατί πολύ απλά η εθνικιστική έξαρση που επικρατεί είναι παράγωγο από την εκπαιδευτική πολιτική που εφάρμοσε η Δεξιά μετά την τούρκικη εισβολή. Το εκπαιδευτικό σύστημα αποτέλεσε εργαλείο για την Δεξιά ,για να παράξει ανθρώπους με στενομυαλιά και κλειστούς ορίζοντες, πολίτες που να μην σέβονται την διαφορετικότητα και την κουλτούρα ενός λαού διαφορετικού από τον δικό μας. Αυτό έγινε ουσιαστικά, ώστε η Δεξιά να εκμεταλλευτεί τα οδυνηρά αισθήματα των Κυπρίων που δημιουργήθηκαν μετά την εισβολή και να τα μετατρέψει σε ψήφο για την μεγάλη “εθνικόφρονα” παράταξη.

 

 

Σε μια χώρα όπου προηγήθηκε εισβολή, εθνοκάθαρση , ξεριζωμός, μετακινήσεις πληθυσμών, απώλεια των πατρογονικών εστιών, και συνεχίζεται μέχρι σήμερα αυτό δια της κατοχής, το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να διατηρήσει τη μνήμη της Ιστορίας αλλά και των κατεχόμενων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτό όμως που πρέπει να εφαρμόσει στην πράξη σε μια ιδιάζουσα κοινωνία και περίσταση όπως της Κύπρου , είναι να καλλιεργήσει την κουλτούρα της πολυπολιτισμικότητας, της διαφορετικότητας και της ειρήνης. Να διαχωρίσει τον πόνο και την δυστυχία από τον εθνικισμό και το μίσος. Κάτι που δεν κάναμε ποτέ και οδηγούμε χιλιάδες συμπολίτες μας στο μαύρο του Φασισμού.  Να καταστήσει σαφές ότι το πρόβλημα του λαού μας στρέφεται ενάντια προς την εκάστοτε σοβινιστική και μιλιταριστική τουρκική κυβέρνηση αλλά και  στον κατοχικό στρατό. Δεν πρέπει να γενικεύσουμε το μίσος στην καθολικότητα του τουρκικού λαού.

 

 

Για την Αριστερά εχθρός μας είναι ο Τούρκικος και ο Ελληνικός Φασισμός. Αυτόν πρέπει να νικήσουμε!

 

 

Ωστόσο όμως πρέπει να κατακρίνουμε την στάση των λεγόμενων “υποστηρικτών της λύσης” απέναντι στην μητέρα . Οι ύβρεις στο πρόσωπο της μητέρας ως ρατσίστρια , φασίστρια κ.ο.κ το μόνο που δεν κάνει είναι να τους τιμά. Εμείς τους καλούμε να κοιτάξουν στον καθρέφτη και να κάνουν μια αυτοκριτική. Μήπως οι υποστηριχτές της ΔΔΟ είναι και αυτοί ρατσιστές; Μήπως θέλουν να διαχωρίσουν τον λαό γιατί προεξοφλούν ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε μαζί; Μήπως θέλουν μέσα από την δημιουργία φυλετικών και εδαφικών ζωνών, να διατηρήσουν την καθαρότητα της παράδοσης και της φυλής ώστε να μην αλλοιωθούν από την “ισλαμοποίηση”; Μήπως όλες αυτές οι επαναπροσεγγιστικές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται για να καλύψουν την γυμνή αλήθεια;

 

Y.Γ: Αναμένουμε από το Υπ. Παιδείας να συμπεριλάβει και τον Δώρο Λοϊζου αλλά και τον Ναζίμ Χικμέτ μέσα αναλυτικό πρόγραμμα εκπαίδευσης των Νέων Ελληνικών.

 

Γραφείο Τύπου
Νεολαίας ΕΔΕΚ
13/10/2016