Ως Νεολαία ΕΔΕΚ καταδικάζουμε με τον πιο απερίφραστο τρόπο την επίθεση του Αζερμπαϊτζάν στο Αρτσάχ σε όλη την έκταση της γραμμής καταπαύσεως του πυρός και τους βομβαρδισμούς πολιτικών στόχων που είχαν ως αποτέλεσμα να χαθούν και ζωές.
Καταγγέλλουμε επίσης την ανάμειξη της Τουρκίας η οποία υποκινεί τις συγκρούσεις και καθοδηγεί την επίθεση στην Αρμενία.
Γραφείο Τύπου
Νεολαίας ΕΔΕΚ
28 Σεπτέμβριου 2020
Η Νεολαία ΕΔΕΚ τιμά την Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης, που καθιερώθηκε από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών το 1981 και γιορτάζεται από το 2001 στις 21 Σεπτεμβρίου με σκοπό να διαδώσει και να δυναμώσει τα ιδανικά της ειρήνης και της μη βίας ανάμεσα στα έθνη.
Νεολαία ΕΔΕΚ
21 Σεπ. 20
Ενέδρα θανάτου για τον 34χρονο ράπερ Παύλο Φύσσα (Killah P.) σαν σήμερα το 2013 στην Αμφιάλη. Δράστης ο 45χρονος χρυσαυγίτης Γιώργος Ρουπακιάς, ο οποίος τον μαχαιρώνει στην καρδιά. Ομόθυμη καταδίκη από τα πολιτικά κόμματα του λεγόμενου «συνταγματικού τόξου» και από τη Χρυσή Αυγή, που αποποιείται οποιασδήποτε ευθύνης.
Ο Παύλος Φύσσας (καλλιτεχνικό όνομα Killah P ή Dogo Argentino όπως τον φώναζαν), γεννήθηκε στις 10 Απριλίου 1979 και ήταν καλλιτέχνης της ραπ.
Μέσω της μουσικής του μιλούσε για την στάση που ακολουθούσε στην ζωή του, για πρόσφυγες, μετανάστες, για τη βία του κατεστημένου, για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και του Κάρλο Τζουλιάνι, διαδηλωτή στη Γένοβα το 2001. Δεν ανήκε σε καμία παράταξη, αλλά είχε αναπτύξει αντιφασιστική δράση.
Το 2014, έναν χρόνο μετά το συμβάν, τοποθετήθηκε άγαλμα στο σημείο της δολοφονίας, το οποίο έχει βεβηλωθεί πολλές φορές είτε από βανδαλιστές είτε από υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής.
Επιπλέον, με απόφαση του Δήμου, η οδός Παναγιώτη Τσαλδάρη μετονομάστηκε σε οδό Παύλου Φύσσα.
Ο Φύσσας θεωρείται πλέον σύμβολο κατά του φασισμού εντός και εκτός Ελλάδας.
Ως η σοσιαλιστική παράταξη του τόπου μας δηλωνουμε παρών και συνεχιστές στον Αγώνα ενάντια στο Φασισμό για να μπορεί ο Παύλος και ο κάθε Παύλος να εκφράζεται ελεύθερα και να μην χαθούν άλλες ζωές άδικά στο βωμό του μίσους !
‘’ Το φασισμό βαθιά κατάλαβε τον , δεν θα πεθάνει μόνος Τσάκισε τον !”
Γραφείο Τύπου
Νεολαίας ΕΔΕΚ
18 Σεπ. 20
<< Ούτε το έγκλημα, ούτε η βία μπορούν να διακόψουν την κοινωνική εξέλιξη. Η Ιστορία είναι δική μας, η Ιστορία γράφεται απ’ τους λαούς >>
Σαν σήμερα στις 11 Σεπτεμβρίου 1973 διαπράττεται πραξικόπημα κατά του νόμιμα εκλεγμένου Σοσιαλιστή Προέδρου της Χιλής, Σαλβαδόρ Αλιέντε με αποτέλεσμα το θάνατο του.
Το πραξικόπημα του Πινοσέτ σε συνεργασία με το στρατό και τη CIA , μετατρέπεται σε σφαγή των υπερασπιστών της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ελευθερίας και του τιμημένου αγωνιστικού και εργατικού λαού της Χιλής.
Γραφείο Τύπου
Νεολαίας ΕΔΕΚ
11 Σεπ. 20
Το κόμμα που ο Ανδρέας Παπανδρέου ίδρυσε και που φυσικά συνέβαλε στην ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, που καθόρισε τους εθνικούς στρατηγικούς στόχους της δεκαετίας του 1990, που πρωτοστάτησε στην εφαρμογή του Εθνικού Συστήματος Υγείας και που άλλαξε προς το καλύτερο την ελληνική κοινωνία και οικονομία τη δεκαετία του 1980.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου πέτυχε τον τερματισμό του διχαστικού κλίματος που επικρατούσε στην Ελλάδα μετά τον εμφύλιο πόλεμο.
Μαζί με τον Γεώργιο Γεννηματά υπήρξαν οι ηγέτες αυτής της σοσιαλιστικής παράταξης που σταθερά υποστήριξαν τα δίκαια αιτήματα του Κυπριακού λαού.
Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα με τη συνολική του στάση και συμπεριφορά ανύψωσε το πολιτικό ήθος σε καιρούς δύσκολους.
Γραφείο Τύπου
Νεολαίας ΕΔΕΚ
3 Σεπ. 20
Το ξέρεις καλά πως δεν είσαι ο Μπρεχτ
Ούτε ο Λενιν κι ο Μάο
Δεν έχεις τίποτα κοινό μ’αυτούς
Ένα ανθρωπάκι της σειράς εσύ
Αλλά ο αγώνας πρέπει να γίνει
Και κάποιος πρέπει να εξηγήσει
Πόσο δύσκολος είναι και πόσο αναγκαίος
Και κάποιος πρέπει να κρατήσει
Ετούτο τον καιρό του γενικού χαμού.
Γι αυτό σου λέω
Σφίξε τα δόντια κι ετοιμάσου
Κάπου και συ να ωφελήσεις
Εξάλλου γίνεσαι ικανός για κάτι
Μονάχα σαν αρχίσεις να το κάνεις.
-Δώρος Λοϊζος-
Συναγωνίστριες/ συναγωνιστές ,
Φίλες και φίλοι,
Και τούτο τον Αύγουστο, ανήμερα της δολοφονίας του συναγωνιστή μας Δώρου Λοϊζου και του συμπατριώτης μας Χρυσήλιου Μαυρομάτη, μαζευτήκαμε σ΄αυτό τον ιερό χώρο για να αποτίσουμε φόρο τιμής και να θυμηθούμε ότι η δολοφονία τους διεπράχθη από ελληνόφωνες και όχι ελληνόφρονες προδότες, ανδρείκελα της ΕΟΚΑ Β΄, οι οποίοι με τις πράξεις τους οδήγησαν την πατρίδα μας στην ολέθρια καταστροφή.
Δύο άνθρωποι, οι οποίοι ο καθένας έδινε τον δικό του αγώνα, από το δικό του μετερίζι, αλλά και οι δύο δολοφονήθηκαν από τις ίδιες σφαίρες.
46 χρόνια από τη ξένη συνομωσία, την προδοσία και το έγκλημα είμαστε εδώ σε συναπάντημα χρέους και τιμής.
Είμαστε ακόμα εδώ, 46 χρόνια μετά, για να τιμήσουμε την περήφανη ιστορία της ΕΔΕΚ και του ευρύτερου δημοκρατικού κινήματος. Την πολύτιμη πρωταγωνιστική εθνική και δημοκρατική της προσφορά στις μαύρες μέρες του Ιούλη του 1974 και της ανώμαλης περιόδου που προηγήθηκε του εγκλήματος της χούντας και της ΕΟΚΑ Β.
Το προδοτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου όπου η χούντα των Αθηνών και τα εδώ ανδρείκελα της ΕΟΚΑ Β’, τόλμησαν να στρέψουν τα όπλα ενάντια στον νόμιμα εκλελεγμένο Πρόεδρο της Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπο Μακάριο , έχοντας σαν στόχο τους να καταλύσουν την δημοκρατία , ήταν σίγουρα και η απαρχή των δεινών αυτού του μαρτυρικού τόπου.
Το Σοσιαλιστικό μας Κίνημα, μαζί με ολόκληρο το δημοκρατικό μας λαό στάθηκε με συνέπεια στην πρώτη γραμμή της αντιδικτατορικής και αντιστασιακής πάλης. Οι δεκάδες μάρτυρες της αντίστασης αποτελούν κόσμημα της ιστορίας μας και βαριά κληρονομιά που καθοδηγεί τη σημερινή μας πορεία. Από τις θυσίες του πρωτομάρτυρα Κόκου Φωτίου ως τον αγωνιστή ποιητή Δώρο Λοΐζου, τον οποίο τιμούμε σήμερα, το δημοκρατικό αντιστασιακό κίνημα έγραψε λαμπρές σελίδες ηρωισμού και πατριωτικής και δημοκρατικής ευθύνης.
Όταν άλλες πολιτικές ηγεσίες συμβιβάζονταν με τη συνταγματική εκτροπή και όταν όλα «τάσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» του μετα-πραξικοπήματος, η ΕΔΕΚ δεν συμβιβάστηκε. Απαίτησε δημοκρατία, αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης και επιστροφή του νόμιμου εκλεγμένου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.
Ηγέτης της αντίστασης ο Βάσος Λυσσαρίδης. Ο άνθρωπος ο οποίος στην σύσκεψη της πολιτικής ηγεσίας στο Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών, στις 15 Αυγούστου 1974, επί των ερειπίων του πραξικοπήματος και της εισβολής και υπό την απειλή ενόπλων υποστηρικτικών του πραξικοπήματος, ματαιώνει την αποδοχή του Σχεδίου Γκιούνες, το οποίο προνοούσε «ειρηνική» τουρκική κατοχή του νησιού. Ο λόγος του, ενώπιον των οπλοφόρων, τολμηρός και καταπελτικός: «Καταθλιπτική σύσκεψη, σε καταθλιπτικό περιβάλλον, με καταθλιπτική ανάμειξη. Ένοχοι και αθώοι, συνένοχοι και συναθώοι ζητούμε θεραπεία μιας εθνικής τραγωδίας.»
Διακηρύττει ότι η μετα-πραξικοπηματική κατάσταση στην Κύπρο εξακολουθεί να είναι παράνομη και μόνο με την επάνοδο του νόμιμα εκλεγέντος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου θα μπορούσε να αποκατασταθεί η νομιμότητα.
Απτόητοι, επιχείρησαν να σιγήσουν αυτή την φωνή, της πατριωτικής και δημοκρατικής ευθύνης. Μια φωνή εθνικής αφύπνισης, τη φωνή του Βάσου Λυσσαρίδη, τη φωνή της ΕΔΕΚ . Προσπάθησαν να ματαιώσουν την επιστροφή του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου για να ολοκληρωθεί το έγκλημα με την νομιμοποίηση του.
30 Αυγούστου 1974, ο Δώρος οδηγώντας το αυτοκίνητο του, με συνοδηγό την σύζυγο του Βαρβάρα και στο πίσω κάθισμα τον Βάσο Λυσσαρίδη, κατευθύνεται στα γραφεία της ΕΔΕΚ. Στον κυκλικό κόμβο παρά το γεφύρι Κανίγγος, τρεις οπλοφόροι της ΕΟΚΑ Β’, που τους είχαν στήσει καρτέρι, άρχισαν να γαζώνουν το αυτοκίνητο.
Σ’ αυτήν την απόπειρα δεν σίγησε η φωνή του Βάσου Λυσσαρίδη, δεν δολοφονήθηκαν οι ιδέες, δολοφονήθηκε όμως ο Δώρος Λοϊζου, το γελαστό παιδί, το οποίο εκείνη ακριβώς τη στιγμή, κατά την μαρτυρία της συζύγου του σιγοτραγουδούσε το «Ήταν πρωί τ’ Αυγούστου κοντά στην ροδαυγή … σκότωσαν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί».
Στην απόπειρα δολοφονίας κατά του Βάσου Λυσσαρίδη και τη δολοφονία του Δώρου Λοϊζου σκοτώθηκε και ο Χρυσήλιος Μαυρομάτης, του οποίου την μνήμη τιμούμε επίσης σήμερα.
Ο Χρυσήλιος Μαυρομάτης κτυπήθηκε εκείνο το πρωινό όταν εξοστρακίστηκε σφαίρα ενώ βρισκόταν σε κατάστημα εξαρτημάτων. Διακομίστηκε με ιδιωτικό αυτοκίνητο στο Νοσοκομείο όπου απεβίωσε στις 3 Σεπτεμβρίου 1974. Ήταν 49 χρόνων πατέρας πολυμελούς οικογένειας. Ο Χρυσήλιος ήταν φιλήσυχος άνθρωπος, της γης και του μεροκάματου, ο οποίος πολέμησε στον Β παγκόσμιο Πόλεμο. Τόση ήταν η αγάπη του για τα χωράφια του, που όταν το Ακάκι είχε εκκενωθεί και η οικογένεια του μεταφέρθηκε στο Μιτσερό, κατά την τουρκική εισβολή, αυτός παρέμεινε εκεί.
Η δολοφονία του Δώρου αποτελεί ένα από τα πλέον μελανά στίγματα του κυπριακού κράτους. Οι γνωστοί δολοφόνοι του Δώρου όχι μόνο δεν οδηγήθηκαν στην φυλακή, αλλά ούτε κλήθηκαν για ανάκριση. Αντίθετα καταβλήθηκε κάθε δυνατή προσπάθεια καταστροφής των ενοχοποιητικών στοιχείων, καθώς και για την προστασία τους με πολλούς και διάφορους τρόπους. Ακόμα και με φυγάδευση στο εξωτερικό. Δεν δίστασαν ακόμη να δολοφονήσουν μάρτυρα για να αποτρέψουν την κατάθεση του.
Ο Δώρος γεννήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1944 στη Λευκωσία. Το 1956 φοιτά στο Παγκύπριο Γυμνάσιο όπου στα δεκαπέντε του χρόνια συμμετείχε στη νεολαία της ΕΟΚΑ, την ΑΝΕ (Άλκιμος Νεολαία ΕΟΚΑ). Συμμετείχε στο διαμοιρασμό φυλλαδίων και σε διαδηλώσεις κατά των Άγγλων. Το 1964 κατατάγεται στην Εθνική Φρουρά και το 1966 αρχίζει τις σπουδές του στην Ανώτερη Σχολή Τουριστικής Εκπαίδευσης Ρόδου. Κατά την εκεί παρουσία του αρχίζει αντιχουντικό αγώνα, όπου το 1968 ήταν και η αιτία αποβολής του από την Σχολή δια παντός. Την ίδια χρονιά μεταβαίνει στη Βοστώνη για ολοκλήρωση των σπουδών του, όπου το 1972 επιστρέφει στην Κύπρο και εντάσσεται στις τάξεις της Σ.Ν. ΕΔΕΝ και του Σ.Κ. ΕΔΕΚ. Τον Ιούλιο του 1973 εκλέγεται Κεντρικός Οργανωτικός Γραμματέας της Σ.Ν. ΕΔΕΝ και τον Απρίλιο του 1974 μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του Πολιτικού Γραφείου της ΕΔΕΚ.
Ένα ανυπόγραφο κείμενο σε μπροσούρα που εκδόθηκε 19 χρόνια μετά την δολοφονία του, το 1993, δίνει ακριβώς τον χαρακτηρισμό του Δώρου:
« Ο Δώρος ήταν από τους λίγους εκείνους που την πυρωμένη τους εσωτερική επανάσταση δεν την ξεδιακρίνεις στις εξωτερικές αντιδράσεις τους, έστω κι αν έχεις την τύχη να τους ζήσεις από κοντά. Είναι από τους απλούς εκείνους που τη ζωή διαβαίνουν χωρίς τυμπανοκρουσίες και κάθε λογής θορύβους. Είναι από τους διαλεκτούς εκείνους που την πολυδιάστατη αξία τους τη συνειδητοποιείς άμα τους χάσεις. Πόσο παράξενο αλήθεια που τόσο καιρό δεν τον υποψιαστήκαμε; Κι ερχόμαστε τώρα να πελαγοδρομήσουμε στο βάθος της εξωτερικής και εσωτερικής ιστορίας του, να εξαφανιστούμε μέσα στην προσπάθεια μας να βυθομετρήσουμε την απύθμενη του υπόσταση ‘θέλω ν’ απλώσω να γίνω απέραντος, απύθμενος’, έγραψε νωρίς ο ίδιος και τα κατάφερε…
Ο χαρακτηρισμός αγωνιστής ταιριάζει περισσότερο στην προσωπικότητα του Δώρου, γιατί κι η ποίηση του, ή τουλάχιστον η καλύτερη ποίηση του είναι μια επανάσταση, Ακόμα γιατί την έννοια του διανοούμενου ή ποιητή την ερμηνεύουμε όχι πια με τον παραδοσιακό τρόπο, του ανθρώπου δηλαδή που ζει περισσότερο από το κεφάλι του παρά από τα χέρια του, του πνευματικού εργάτη θα λέγαμε, αλλά του κοινωνικού καθοδηγητή που το μυαλό του το χρησιμοποιεί για την εξύψωση του κοινωνικού συνόλου κι όχι του εαυτού του»
Συναγωνίστριες/ συναγωνιστές,
Φίλες και φίλοι,
Τιμώντας σήμερα τον συναγωνιστή και αγωνιστή της Δημοκρατίας Δώρο Λοϊζου, το τελευταίο θύμα της άνανδρης δράσης της ΕΟΚΑ Β’, η μνήμη στρέφεται στο μεγάλο έγκλημα και την προδοσία που επέφεραν όλα τα δεινά της πατρίδας μας.
46 χρόνια από την προδοσία και το έγκλημα και η μνήμη οφείλει να είναι παρούσα. Μνήμη αδυσώπητη για τους ενόχους και τις ενοχές. Όχι για την αναβίωση ενός απεχθούς διχαστικού παρελθόντος. Αλλά για να φωτίζεται διδακτικά το μέλλον.
46 χρόνια από τότε. Και η εθνική λαϊκή ενότητα είναι απολύτως αναγκαία για την εθνική επιβίωση. Όμως η ενότητα δεν σημαίνει ιστορική αμνησία, παραχάραξη της αλήθειας και πλαστογράφηση των γεγονότων.
Ποτέ στην ιστορία των λαών δεν θεμελιώθηκε η εθνική ενότητα και η επιτυχής μελλοντική πορεία στη βάση διαγραφής εθνικών εγκλημάτων αλλά αντίθετα με τη συντήρηση αυθεντικής της ιστορικής μνήμης για να φωτίζει διδακτικά το παρόν και το μέλλον.
46 χρόνια από τη φοβερή τραγωδία του 1974 εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε την απειλή ανακοπής της ιστορικής συνέχειας του Ελληνισμού στην Κύπρο.
Ο λαός μας επιδιώκει λύση. Το συντομότερο δυνατό. Αλλά λύση που δεν θα νομιμοποιεί τα κατοχικά δεδομένα αλλά θα τα καταργεί. Που δεν θα στηρίζεται σε καταστρατήγηση αλλά διασφάλιση των δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών. Που θα στηρίζεται στις αρχές της δημοκρατίας ότι η πλειοψηφία κυβερνά και η μειοψηφία κατοχυρώνεται. Λύση χωρίς διαχωριστικά τείχη, ξένους στρατούς και φυλετικούς – ρατσιστικούς διαχωρισμούς που έχει ως βάση της η ΔΔΟ, την οποία προωθούν ως λύση του κυπριακού προβλήματος. Λύση που να κατοχυρώνει την ενότητα κράτους, λαού, χώρου, θεσμών και οικονομίας. Με κατάργηση εγγυήσεων και κηδεμονευτικών βαρών.
Δυστυχώς, τα σημερινά δεδομένα δεν μας αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας. Η προκλητική και γκανγκστερική στάση την οποία επιδεικνύει η Τουρκία τα τελευταία χρόνια, παραβιάζοντας την ΑΟΖ και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας με τις παράνομες έρευνες τις οποίες διεξαγάγει, το πολεμικό κλίμα το οποίο δημιουργεί παραβιάζοντας την υφαλοκρηπίδα των ελληνικών νησιών, με πρόσφατο παράδειγμα αυτό που ζούμε σήμερα, όπως επίσης η μετατροπή της Αγίας Σοφίας από παγκόσμιας αξίας μουσειακό μνημείο σε τζαμί, δείχνουν τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας, που δεν είναι άλλες από την δημιουργία τετελεσμένων που θα υποχρεώσουν την Ελλάδα και την Κύπρο να υπαναχωρήσουν σε κυριαρχικά θέματα, δίνοντας της την ευκαιρία να διαπραγματευτεί εμπλοκή της στους φυσικούς πόρους των δύο χωρών.
Δυστυχώς, σ’ αυτήν την προκλητική στάση της Τουρκίας, πλήρως απούσα η Ευρωπαϊκή Ένωση. Μια Ένωση, η οποία παρακολουθεί τις εξελίξεις χωρίς κοινή πολιτική, χωρίς την δυναμική παρέμβαση της με μέτρα εναντίον της Τουρκίας, μια Ένωση η οποία δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των λαών για υπεράσπιση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων.
Μόνο με αυστηρά, δυναμικά και ουσιαστικά μέτρα από πλευράς της Ε.Ε θα σταλεί το μήνυμα προς την Τουρκία, ότι δεν μπορεί να συμπεριφέρεται χωρίς σεβασμό έναντι των κυριαρχικών δικαιωμάτων των χωρών μελών της και κατ’ επέκτασή της ίδιας της Ε.Ε. Μέτρα τα οποία θα μπορούσαν να βάλουν φρένο στην φρενοβλαβή πολιτική την οποία ακολουθεί.
Συναγωνίστριες, συναγωνιστές,
Φίλες και φίλοι,
Ένας νέος άνθρωπος, τριάντα μόλις χρόνων, δολοφονήθηκε για τις ιδέες του. Μια πολιτική δολοφονία που έγινε με δράστες όσους μετείχαν ενεργά στην καταστροφή της χώρας. Δράστες πιόνια όλων εκείνων που επεξεργάζονταν για χρόνια το διαμελισμό της Κύπρου και την κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το πραξικόπημα της χούντας και της ΕΟΚΑ Β’, που άνοιξε τον δρόμο για την εισβολή της Τουρκίας, ήταν το μεγάλο σχέδιο και όσοι αντιστέκονταν ήταν στόχος. Και ο Δώρος Λοϊζου ήταν στόχος. Το ήξερε αλλά αυτό δεν τον σταμάτησε. Επέλεξε τον δύσκολο δρόμο, αποφάσισε ότι η επιλογή του ήταν μια και η πορεία της σύγκρουσης, της αντίστασης, μονόδρομος.
Για κάποιους ο Δώρος μπορούσε να χαρακτηριστεί ρομαντικός. Με τα σημερινά μέτρα και κριτήρια θα μπορούσε να θεωρηθεί και «περίεργος». Ήταν όμως, στην πραγματικότητα ένας άνθρωπος με ευαισθησίες, του οποίου οι στίχοι είναι στρατευμένοι για ένα καλύτερο μέλλον, για ένα καλύτερο κόσμο. Ήταν ένας άνθρωπος που δεν παρέμεινε στη θεωρία, αλλά επέλεξε και την πράξη. Πολιτική και ένοπλη. Ήταν ο ποιητής που αγωνίστηκε για να κρατήσει άσπιλο κι ακέραιο τον προορισμό του ανθρώπου…
Συναγωνιστή Δώρο,
Θα παραμείνουμε πιστοί στην υπόσχεση που σου δίνουμε εδώ και 46 χρόνια ότι η θυσία σου μας δεσμεύει έναντι των νέων γενιών, ότι θα παραδώσουμε μια Κύπρο ελεύθερη από ξένα στρατεύματα , μια Κύπρο όπου οι κάτοικοι της θα ζουν πλέον σε συνθήκες ειρήνης , μια Κύπρο που οι πολίτες της θα απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα όπως και οι υπόλοιποι ευρωπαίοι πολίτες.
Τιμή και δόξα στους ήρωες που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία και την Δημοκρατία.
Γραφείο Τύπου
30 Αυγούστου 2020
«’Ένας ποιητής κινείται ανάμεσα μας. Προσοχή! Όπου κι αν το συναντήσετε πυροβολήστε τον χωρίς προειδοποίηση. Είναι επικίνδυνος».
Με αυτά τα λόγια ο ήρωας ποιητής διαισθάνθηκε το θάνατο του και έμελλε να αποτελέσει κήρυκα του αγώνα μας , που παραμένει αδικαίωτος μέχρι και σήμερα.
Στις 30 Αυγούστου 1974, λίγες μόνο μέρες μετά το προδοτικό πραξικόπημα της αμερικανοκίνητης Χούντας και της ΕΟΚΑ Β, αλλά και της βάρβαρης τούρκικης εισβολής, γνωστοί – άγνωστοι φασίστες της ΕΟΚΑ Β, έστησαν καρτέρι στον ηγέτη του Σ.Κ. ΕΔΕΚ Βάσσο Λυσσαρίδη. Στόχος τους να αποκεφαλιστεί το δημοκρατικό αντιστασιακό κίνημα ούτως ώστε να επιβληθεί λύση τουρκοποίησης της Κύπρου, χωρίς την ουσιαστική αντίδραση της αντιστασιακής ηγεσίας.
Οι σφαίρες όμως αστόχησαν και λάβωσαν τον τότε Οργανωτικό γραμματέα της Σοσιαλιστικής Νεολαίας ΕΔΕΝ Δώρο Λοίζου. Η απόπειρα εναντίον του Λυσσαρίδη μετατράπηκε σε δολοφονία του Δώρου, ενός διορατικού νέου, ποιητή και αγωνιστή, λάτρη της ελευθερίας.
Ο Δώρος ο δάσκαλος , Ποιητής, λογοτέχνης, ζωγράφος, ερασιτέχνης ηθοποιός, άνθρωπος των ανατροπών και έντονα πολιτικοποιημένος, ήταν προετοιμασμένος για τη ζωή, αλλά και για τον θάνατο. Η ευαισθησία του ως ποιητής και ανθρώπου των τεχνών σε συνδυασμό με την πολιτική του δράση στις τάξεις του Σοσιαλιστικού κινήματος του τόπου, δημιουργούσε μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα που έβλεπε διαφορετικά το μέλλον, που έβλεπε διαφορετικά τη ζωή. Αν κάποιος διαβάσει ποιήματα του Δώρου θα διαπιστώσει τη διορατικότητα που είχε παρά το νεαρό της ηλικίας του, τον προφητικό του ρόλο και την απεριόριστη αγάπη του για την ελευθερία. Το γεγονός ότι «σκιαγράφησε» ακόμα και το τέλος του μέσα από διάφορα ποιήματά του συγκλονίζει.
Ο Δώρος είχε μία σύντομη, αλλά γεμάτη ζωή. Πρόλαβε να ζήσει τις πιο έντονες στιγμές της χώρας του. Αγώνες μεγάλοι και καθημερινοί. Βίωσε προσωπικά πολιτικές και ιδεολογικές αναζητήσεις. Στη διαδρομή του αυτή δεν είχε επιλέξει την ήρεμη, την “κανονική” ζωή της απάθειας, που ήταν και είναι, ίδιον της κυπριακής κοινωνίας. Γι’ αυτό και αναμετρήθηκε με το θάνατο πολλές φορές, αλλά δεν παραδόθηκε ποτέ. Δολοφονήθηκε για τις ιδέες και τη δράση του στις 30 Αυγούστου 1974.
Ως Νεολαία ΕΔΕΚ Δώρο θα συνεχίσουμε να κηρύττουμε τον αγώνα σου για λευτεριά και δικαιοσύνη . Θα επιμένουμε να αποκαλούμε την κατοχή, κατοχή, την αδικία, αδικία και τη λευτεριά , λευτεριά. Θα επιμένουμε να αντιστεκόμαστε σε πάσης φύσεως κοινωνικές αδικίες. Μπορεί να μην είμαστε πολλοί. Μπορεί να μη μας ερωτεύονται πολλοί, όπως εύστοχα είπε ο Γιατρός κάποτε. Έχουμε όμως κήρυκα εσένα και την παρακαταθήκη σου. Και να ξέρεις Δώρο, ότι όποιοι και να ‘ναι, όσο δυνατοί και να ‘ναι, εμείς θα τους αντισταθούμε!
Γραφείο Τύπου
Νεολαίας ΕΔΕΚ
30 Αυγούστου 2020
46 χρόνια μετά, δεν ξεχνάμε την παράνομη κατάληψη της Αμμοχώστου, της Μόρφου, της Καρπασίας και των χωριών της Μεσαορίας από τον Τούρκο εισβολέα αλλά και του συνόλου της κυπριακής γης.
Αυτές τις μέρες η σκέψη μας είναι με τους πρόσφυγες, τους εγκλωβισμένους και τους συγγενείς των αγνοουμένων μας που συνεχίζουν να βιώνουν τα αποτελέσματα του εγκλήματος που έγινε το καλοκαίρι του 1974 εις βάρος της πατρίδας μας.
Τιμούμε τους ηρωικούς νεκρούς και τους αγωνιστές που με σθένος υπερασπίστηκαν την πατρώα γη ενάντια στον Αττίλα.Έχουμε χρέος απέναντι στους ήρωες της πατρίδας μας αλλά και απέναντι στα παιδιά μας να διεκδικήσουμε μια δημοκρατική λύση που να διασφαλίζει στις μελλοντικές γενιές ασφάλεια και ισονομία, χωρίς διακρίσεις, εθνοτικούς ή θρησκευτικούς διαχωρισμούς, εγγυήτριες δυνάμεις και κηδεμόνες.
Δεν Ξεχνάμε το στόχο μας που δεν είναι άλλος από την απελευθέρωση της πατρίδας μας.
Γραφείο Τύπου
Νεολαίας ΕΔΕΚ
14 Αυγούστου 2020
15 καλοκαίρια πριν, μια μέρα πριν τον Δεκαπενταύγουστο, σημειώθηκε η μεγαλύτερη αεροπορική τραγωδία που έχει «αντικρίσει» ποτέ η χώρα μας- και γι’ αυτό ευθυνόταν ο εγκληματικός, όπως αποδείχτηκε, τεχνικός έλεγχος.
15 χρόνια μετά την τραγωδία στο Γραμματικό και η σκέψη μας είναι με τις οικογένειες που έχασαν τους αγαπημένους τους.
Αιώνια τους η μνήμη!
Γραφείο Τύπου
Νεολαίας ΕΔΕΚ
Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ αποφάσισε το 1990 να ανακηρύξει την 12η Αυγούστου κάθε χρόνου ως Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας, επικεντρωμένη στα προβλήματα των νέων ανθρώπων όλου του πλανήτη.
Οι νέοι αποτελούν το παρόν και το μέλλον του τόπους μας ως εκ τούτου θα πρέπει να εργαζόμαστε με γνώμονα το καλό τους και την ενδυνάμωση τους η οποία θα συνάδει σε ένα πιο ευοίωνο αύριο για όλους μας.
Ως Νεολαία ΕΔΕΚ διαβεβαιώνουμε πως θα συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για την επιτυχία της ενδυνάμωσης της ταξικής συνείδησης αλλά και της ιστορικής μνήμης του νεολαιίστικου κινήματος. Η Νεολαία της προόδου και του ριζοσπαστισμού ήταν και θα παραμείνει πρωτοπόρα στις αρχές του Σοσιαλισμού και της Δημοκρατίας για μια κοινωνία λεύτερη από την υποδούλωση .
Γραφείο Τύπου
Νεολαίας ΕΔΕΚ
12 Αυγούστου 2020
