ΔΩΡΟΣ ΛΟΪΖΟΥ, ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ, ΕΝΑΣ ΑΔΙΚΟΧΑΜΕΝΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ

Ένας ποιητής κινείται ανάμεσα μας.

Προσοχή!

Όπου κι αν τον συναντήσετε,

Πυροβολήστε

χωρίς προειδοποίηση.

Είναι επικίνδυνος!

Ποιητής, λογοτέχνης, ζωγράφος, ερασιτέχνης ηθοποιός, άνθρωπος των ανατροπών και έντονα πολιτικοποιημένος, ο Δώρος ήταν προετοιμασμένος για τη ζωή, αλλά και για τον θάνατο. Η ευαισθησία του ως ποιητής και ανθρώπου των τεχνών σε συνδυασμό με την πολιτική του δράση σε ένα χώρο με δυναμική αντίληψη των δεδομένων, δημιουργούσε μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα που έβλεπε διαφορετικά το μέλλον, που έβλεπε διαφορετικά τη ζωή.

Ο Δώρος Λοΐζου είχε μία σύντομη, αλλά γεμάτη ζωή. Πρόλαβε να ζήσει τις πιο έντονες στιγμές της χώρας του. Αγώνες μεγάλοι και καθημερινοί. Βίωσε προσωπικά πολιτικές και ιδεολογικές αναζητήσεις. Στη διαδρομή του αυτή δεν είχε επιλέξει την ήρεμη, την “κανονική” ζωή της απάθειας, της επιδερμικότητας, που ήταν και είναι, ίδιον της κυπριακής κοινωνίας. Γι’ αυτό και αναμετρήθηκε με το θάνατο πολλές φορές, αλλά δεν παραδόθηκε ποτέ. Δολοφονήθηκε για τις ιδέες και τη δράση του στις 30 Αυγούστου 1974. Το Δώρο πρέπει να τον σκιαγραφήσει κανείς, να τον περιγράψει λαμβάνοντας υπόψη την περίοδο που έχει ζήσει και δράσει. Αλλά όχι μόνο. Γιατί ο Δώρος Λοΐζου ήταν προχωρημένος για την εποχή του. Αντιγράφω από μια μπροσούρα που εκδόθηκε για την 19η επέτειο από το θάνατο του. Γραμμένο από κάποιον, ο οποίος τον έζησε, τον γνώριζε καλά.

«Αν θα έπρεπε να δοκιμάσουμε ένα αρχικό χαρακτηρισμό του Δώρου Λοΐζου, θα λέγαμε τούτα: Ο Δώρος ήταν από τους λίγους εκείνους που την πυρωμένη τους εσωτερική επανάσταση δεν την ξεδιακρίνεις στις εξωτερικές αντιδράσεις τους, έστω κι εάν έχεις την τύχη να τους ζήσεις από κοντά. Είναι από τους απλούς εκείνους που τη ζωή διαβαίνουν χωρίς τυμπανοκρουσίες και κάθε λογής θορύβους. Είναι από τους διαλεχτούς εκείνους που την πολυδιάστατη αξία τους τη συνειδητοποιείς άμα τους χάσεις.

»Πόσο παράξενο αλήθεια που τόσο καιρό δεν τον υποψιαστήκαμε; Κι ερχόμαστε τώρα να πελαγοδρομήσουμε στο βάθος της εξωτερικής και εσωτερικής ιστορίας του, να εξαφανιστούμε μέσα στην προσπάθεια μας να βυθομετρήσουμε την απύθμενη του υπόσταση ‘θέλω ν’ απλώσω να γίνω απέραντος, απύθμενος’, έγραψε νωρίς ο ίδιος και τα κατάφερε…». Αυτά γράφτηκαν από ένα φίλο του χρόνια μετά το θάνατο του, ο οποίος δεν υπογράφει το κείμενο.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ

ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Ο Δώρος Λοΐζου ήταν Κύπριος ποιητής, καθηγητής και πολιτικός. Γεννήθηκε στις 23 του Φλεβάρη 1944. Ως μαθητής του Παγκυπρίου Γυμνασίου έζησε την ανάταση του απελευθερωτικού αγώνα, μυήθηκε στη νεολαία της ΕΟΚΑ, συμμετείχε ως μικρό παιδί στις μαχητικές μαθητικές αντιβρετανικές διαδηλώσεις. Όταν είχαν γίνει τα επεισόδια στη Σεβέρειο, την περίοδο της ΕΟΚΑ, ο Δώρος είχε συλληφθεί από τους Άγγλους. Ήταν μαθητής τότε. Κι όταν φοιτούσε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο, ο Δώρος συμμετείχε ενεργά στη νεολαία της ΕΟΚΑ, την ΑΝΕ.

Υπηρέτησε στη μόλις ιδρυθείσα Εθνική Φρουρά, το 1964. Ο πατέρας του τού έλεγε να σπουδάσει ξενοδοχειακά, επειδή ο θείος ο Λούης είχε το τουριστικό γραφείο. Κι έτσι, ξεκίνησε να σπουδάζει με υποτροφία στη Ρόδο. Αλλά ήταν η εποχή που είχε γίνει η Χούντα και πιεζόταν πολύ στην Ελλάδα. Αντιδρούσε. Αποβλήθηκε τελικά από τη Σχολή επειδή, σε μία γιορτή, είχε καλύψει τη φωτογραφία του βασιλέα. Επέστρεψε μετά στην Κύπρο το 1968, τέλειωσε το στρατιωτικό του κι ύστερα πήγε στην Αμερική, στη Βοστώνη για να σπουδάσει ιστορία. Τα «πιστεύω» του τα βρήκε στην ΕΔΕΚ. Γι’ αυτό και αρθρογραφούσε στα «Νέα», στη «Σοσιαλιστική Έκφραση» και στον «Ανεξάρτητο», μαζί με τον Ρένο Πρέντζα. Αποφοίτησε με διάκριση το 1972.

Επιστρέφοντας στην Κύπρο, νυμφευμένος από τον Οκτώβριο του 1971 με τη Βαρβάρα, ήταν πια ώριμος και κατασταλαγμένος και είχε καταφέρει να καλλιεργήσει τα παιδικά και νεανικά του ταλέντα και την κλίση στην ποίηση, το θέατρο, τη ζωγραφική, τη συμμετοχή στα κοινά, την ενασχόληση με την πολιτική και τη δημοσιογραφία. Το 1972-1974 εργάζεται σαν καθηγητής στην Αγγλική Σχολή Λευκωσίας. Αρχίζει να εμπλέκεται στο πολιτικό γίγνεσθαι της πατρίδας του ενεργά και μαχητικά.

Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ

Την 1η Αυγούστου τον είχαν ήδη συλλάβει άντρες της ΕΟΚΑ Β’, αλλά τους απείλησε η γυναίκα του, η οποία ήταν πολίτης των ΗΠΑ, ότι θα τους καταγγείλει στην αμερικανική πρεσβεία, διότι είχε και διεθνή δημοσιογραφική ταυτότητα. Και έτσι τον είχαν αφήσει τότε ελεύθερο. Αλλά ήδη είχε στοχοποιηθεί. Το βράδυ της 29ης Αυγούστου 1974 ο Πρόεδρος της ΕΔΕΚ Βάσος Λυσσαρίδης, ο οποίος μετακινείτο για λόγους ασφαλείας από το ένα σπίτι στο άλλο, διανυκτέρευσε στο σπίτι του Οργανωτικού Γραμματέα της ΕΔΕΝ Δώρου Λοΐζου. Το πρωί της 30ης Αυγούστου 1974, στις 8:30, ο Δώρος Λοϊζου ανέλαβε να μεταφέρει τον Βάσο Λυσσαρίδη στο γραφείο του στην οδό Κων/νου Παλαιολόγου, στο κέντρο της Λευκωσίας. Καθώς το αυτοκίνητο με οδηγό τον Δώρο, συνοδηγό τη σύζυγό του Βαρβάρα και στο πίσω κάθισμα τον Βάσο Λυσσαρίδη, περνούσε από τη γέφυρα της οδού Κάννιγκος (σήμερα οδός Δώρου Λοΐζου), ο Δώρος, , είχε γυρίσει και είχε πει στον Λυσσαρίδη: «Παρακολουθούν μας, είναι ένα αυτοκίνητο χωρίς νούμερα, πίσω μας».

Όταν πια έφτασαν στο «ΟΧΙ», ξεκίνησαν οι σφαίρες. Δέχθηκεαν τα πυρά τριών οπλοφόρων που διέφυγαν με δύο αυτοκίνητα. Τα πυρά των αυτομάτων δεν βρήκαν τον κύριο τους στόχο, που ήταν ο Βάσος Λυσσαρίδη, αλλά τραυμάτισαν θανάσιμα τον Δώρο Λοΐζου. Ο Οργανωτικός Γραμματέας της ΕΔΕΝ δέχθηκε μεγάλο αριθμό σφαιρών στο κεφάλι και πέθανε ακαριαία. Από το καταιγισμό ριπών, τρεις περαστικοί τραυματίστηκαν και ο ένας από αυτούς, ο Χρυσήλιος Μαυρομάτης, υπέκυψε αργότερα στα τραύματα του. Ο Βάσος Λυσσαρίδης τραυματίστηκε από τα σπασμένα γυαλιά του αυτοκινήτου και είχε αιμορραγία ενώ η Βαρβάρα Λοΐζου έπαθε νευρικό κλονισμό.

Η ΟΜΙΧΛΗ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΡΑΣΤΕΣ

Κι όμως, σε αυτές τις συνθήκες της εθνικής συμφοράς βρέθηκαν χέρια Ελλήνων Κυπρίων να οπλίσουν τη σκανδάλη των όπλων για να δολοφονήσουν τον Βάσο Λυσσαρίδη και τη συνοδεία του, την πρώτη μέρα που θα επέστρεφε στο γραφείο του μετά το πραξικόπημα. Και να σκοτώσουν, τελικώς, τον Δώρο Λοΐζου και τον περαστικό Χρυσήλιο Μαυρομμάτη. Την ώρα που οι κατακτητές νέμονταν τα λάφυρά τους, την Κερύνεια, τη Μόρφου, την Καρπασία και την Αμμόχωστο και στον Πενταδάκτυλο ανέμιζε η σημαία με το μισοφέγγαρο, στο κέντρο της Λευκωσίας στηνόταν δολοφονικό καρτέρι μισαλλοδοξίας και αδελφοκτόνου μίσους, σε μια τραγική κορύφωση των πιο μαύρων σελίδων της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας. Το πρωτεύον ήταν, για εκείνους, η συνέχιση του αιματοκυλίσματος και η ολοκλήρωση της καταστροφής της πατρίδας.

«Ξέρω ποιοι σκότωσαν τον Δώρο, αλλά τότε δεν μπορούσα να μιλήσω για τους δολοφόνους γιατί φοβόμουνα» είχε αναφέρει η σύζυγός του. Και ο Λυσσαρίδης σημειώνει στις μαρτυρίες του: «Είναι οι γνωστοί-άγνωστοι δολοφόνοι». Ο πατέρας, μάλιστα, του ποιητή είχε πάει να δει τον Μακάριο, μετά τα γεγονότα. Του είπε: «Ξέρετε, Μακαριότατε, ποιοι εσκότωσαν τον γιο μου;». «Ξέρω, ξέρω…», του απάντησε ο Μακάριος. «Ε, αφού ξέρεις, να τους φέρεις μπροστά μου. Να πάρω δικαιοσύνη». «Σιγά σιγά, θα τα δούμε όλα», του είπε ο Μακάριος. Μία κοπέλα, η οποία μαρτύρησε, δύο μέρες μετά τη δολοφονία βρέθηκε πνιγμένη μέσα στο μπάνιο της, «από ηλεκτροπληξία». Σύμφωνα δε με τη μαρτυρία του Ηρακλή Χατζηρακλέους, που είχε την εφημερίδα «Ελεύθερος Λαός», η CIA πλήρωσε τότε εννέα χιλιάδες λίρες – πολλά χρήματα για την εποχή εκείνη. Αν αναλογιστεί κανείς πως ο Λυσσαρίδης ήταν επικηρυγμένος για δώδεκα χιλιάδες λίρες, τότε γίνεται αντιληπτή αυτομάτως και η αξία του ποιητή. Η επιταγή βγήκε από την Αμερική. Και εξαργυρώθηκε!

Για άλλοθι στους υπόπτους και προσπάθεια συγκάλυψης του εγκλήματος έκανε λόγο ο Κώστας Βενιζέλος αναφορικά με το γιατί δεν οδηγήθηκε η υπόθεση της δολοφονίας ενώπιον Δικαιοσύνης. Υπήρξε μόνο μια σύλληψη. Η εν λόγω σύλληψη διήρκησε μόλις 24 ώρες. Ο ίδιος είπε ότι όταν ολοκλήρωσε το βιβλίο του αναφέρθηκε σε τρία ονόματα. Τα ονόματα αυτά τα είχε πει το 1976 στη Βουλή ο Βάσος Λυσσαρίδης. Όταν έκανε την έρευνα αιτήθηκε πρόσβαση στον φάκελο της υπόθεσης με επιστολή του στον ίδιο τον Αρχηγό της Δύναμης. Η απάντηση ωστόσο ήταν αρνητική αφού όπως του αναφέρθηκε η υπόθεση είναι ανοικτή.

Τον Ιανουάριο του 2019 συνέχισε, με επιστολή του στον Γενικό Εισαγγελέα ζητούσε να μάθει κατά πόσο θα μπορούσε ουσιαστικά να ανοίξει εκ νέου η υπόθεση. Λόγω της αφυπηρέτησης του τέως Γενικού δεν κατέστη δυνατό κάτι τέτοιο (λόγω χρόνου), σκοπεύει να αποστείλει εκ νέου επιστολή στον νέο Γενικό με την ελπίδα ότι η υπόθεση αυτή δεν θα μείνει στα αζήτητα.

Η ΚΗΔΕΙΑ

Την επόμενη μέρα έγινε η κηδεία του Δώρου Λοΐζου και, όπως γράφει ο Τύπος της εποχής, κατά τη μεταφορά του νεκρού σώματος του Δώρου από το σπίτι του στο ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, όπου θα γινόταν η νεκρώσιμη ακολουθία, «στα πεζοδρόμια πλήθη κόσμου χαιρετούσαν το μεγάλο νεκρό». Χιλιάδες κόσμου είχε συγκεντρωθεί ! Η πομπή έγινε από το «ΟΧΙ» ώς το κοιμητήριο. Κρατούσαν λουλούδια, έλεγαν συνθήματα, τραγουδούσαν – ήταν σαν μια μεγάλη διαδήλωση, όπως και εκείνος θα το επιθυμούσε.

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΠΟΙΗΤΙΚΗ

Ποιητής, λογοτέχνης, ζωγράφος, ερασιτέχνης ηθοποιός, άνθρωπος των ανατροπών και έντονα πολιτικοποιημένος, ο Δώρος ήταν προετοιμασμένος για τη ζωή, αλλά και για τον θάνατο. Η ευαισθησία του ως ποιητής και ανθρώπου των τεχνών σε συνδυασμό με την πολιτική του δράση σε ένα χώρο με δυναμική αντίληψη των δεδομένων, δημιουργούσε μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα που έβλεπε διαφορετικά το μέλλον, που έβλεπε διαφορετικά τη ζωή.

Ως πότε πια να κάθομαι

να γεμίζω τα χαρτιά με μελάνι

να πνίγομαι μέσα σε φτωχές αναμνήσεις;

Τί μου στέλνεις τούτα τα πρόσωπα

που ν’ αγαπήσουν, ούτε ν’ αγαπηθούν ξέρουν;

που δε μπορούν ν’ αγαπήσουν

ούτε τα μάτια μου, ούτε την ποίηση;

τί μου τα στέλνεις

και μου γεμίζουν τα χέρια αγκάθια

το πουκάμισο κόκκινους λεκέδες

τη ψυχή μου μουχλιασμένα σύννεφα;

ΜΑ ΩΣ ΠΟΤΕ ΠΙΑ!

 Δώρος Λοΐζου

Ο Δώρος ήταν από τους λίγους εκείνους που την πυρωμένη τους εσωτερική επανάσταση δεν την διακρίνεις στις εξωτερικές αντιδράσεις τους, έστω κι εάν έχεις την τύχη να τους ζήσεις από κοντά. Είναι από τους απλούς εκείνους που τη ζωή διαβαίνουν χωρίς τυμπανοκρουσίες και κάθε λογής θορύβους. Είναι από τους διαλεχτούς εκείνους που την πολυδιάστατη αξία τους τη συνειδητοποιείς άμα τους χάσεις. Πόσο παράξενο αλήθεια που τόσο καιρό δεν τον υποψιαστήκαμε; Κι ερχόμαστε τώρα να πελαγοδρομήσουμε στο βάθος της εξωτερικής και εσωτερικής ιστορίας του, να εξαφανιστούμε μέσα στην προσπάθεια μας να βυθομετρήσουμε την απύθμενη του υπόσταση ‘θέλω ν’ απλώσω να γίνω απέραντος, απύθμενος’, έγραψε νωρίς ο ίδιος και τα κατάφερε.

Ο Δώρος Λοΐζου έγραφε ποιήματα από μικρός αν και δεν συνήθιζε να τα απαγγέλλει – ορισμένα μόνο. Η ζωή ολόκληρη του ήταν η ποίηση και το τραγούδι: Χατζιδάκι, Μούτση, Θεοδωράκη, το «Φορτηγό» του Σαββόπουλου, Μάνο Λοΐζο, Κώστα Χατζή, πολλή κλασική μουσική -κυρίως Τσαϊκόφσκι, Βιβάλντι και Μότσαρτ- μέχρι και Olympians, Γιώργο Μουζάκη, Δαλιδά, John Lennon και Beatles. Μαζί με τον αδελφικό του φίλο, τον Γιώργο Νικολάου, έπαιζαν μονίμως κιθάρα και τραγουδούσαν.

Τα πρότυπα του ήταν ο Τσε Γκεβάρα, ο Νίκος Μπελογιάννης, ο Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Νίτσε, ο Μίκης Θεοδωράκης. Τη μέρα της δολοφονίας του, κατά τραγική ειρωνεία, μέσα στο αυτοκίνητο, ο Δώρος τραγουδούσε εκείνο το τραγούδι του Θεοδωράκη που λέει: «Ήταν πρωί του Αυγούστου κοντά στη ροδαυγή / βγήκα να πάρω αέρα στην ανθισμένη γη / βλέπω μια κόρη κλαίει, σπαρακτικά θρηνεί / σπάσε καρδιά μου, εχάθη το γελαστό παιδί…».

Συνήθως έγραφε για την ελευθερία, για την πατρίδα αλλά και για τον έρωτα. Από τότε το έλεγε η καρδιά του! Συνήθιζε να λέι στην αδελφή του: «Να κοιμάσαι πολύ λίγο, γιατί ο ύπνος είναι χάσιμο από τη ζωή!». Και «να ζεις την κάθε στιγμή σαν να ‘ναι η τελευταία. Γιατί ποτέ δεν ξέρεις…».

17 χρόνια μετά την τραγωδία στο Γραμματικό

17 καλοκαίρια πριν, μια μέρα πριν τον Δεκαπενταύγουστο, σημειώθηκε η μεγαλύτερη αεροπορική τραγωδία που έχει «αντικρίσει» ποτέ η χώρα μας- και γι’ αυτό ευθυνόταν ο εγκληματικός, όπως αποδείχτηκε, τεχνικός έλεγχος.

17 χρόνια μετά την τραγωδία στο Γραμματικό και η σκέψη μας είναι με τις οικογένειες που έχασαν τους αγαπημένους τους.

Αιώνια τους η μνήμη!

Γραφείο Τύπου

Νεολαίας ΕΔΕΚ

14Αυγούστου 2022

48 χρόνια από τη δεύτερη φάση της βάρβαρης τουρκικής εισβολής

Στις 14 Αυγούστου του 1974 ο Αττίλας ολοκλήρωνε τα σχέδια του για την κατάληψη του βορείου τμήματος της Κύπρου, τον εποικισμό και τον σταδιακό αλλά αυστηρώς μεθοδευμένο εξισλαμισμό της πατρίδας μας.

Ο τουρκικός στρατός συνέχιζε το έργο της εθνοκάθαρσης χωρίς να δείχνει τον παραμικρό οίκτο. Χωριά ερημώθηκαν, ηλικιωμένοι άνδρες εκτελέστηκαν εν ψυχρό, γυναίκες και παιδιά βιάστηκαν από την «ειρηνευτική δύναμη» της Τουρκίας. Εγκλήματα πολέμου στο όνομα της ειρήνης και της ασφάλειας, εγκλήματα για τα οποία η Τουρκία ουδέποτε καταδικάστηκε. Οι εγκλωβισμένοι και οι αγνοούμενοι ακόμα περιμένουν. Περιμένουν την σωτηρία τους και την ηθική τους δικαίωση. Αυτά ακριβώς που καρτερικά αναμένει εδώ και 47 χρόνια ο κυπριακός ελληνισμός.

Ως Νεολαία ΕΔΕΚ δηλώνουμε ότι δεν εκφοβίζομαστε από τις απαιτήσεις της Τουρκίας και της ηγεσίας των κατεχομένων για επιλογή ανάμεσα στη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία ή τη διχοτόμηση.

Δεν θα χαρίσουμε την πατρίδα μας στους κατακτητές της, δεν θα τους προσφέρουμε την ικανοποίηση του εκτουρκισμού της Κύπρου.

Στην μνήμη αυτών που αγωνίστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας μας, στην μνήμη των θυμάτων την τουρκικών θηριωδιών εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για μια πατρίδα ελεύθερη, δημοκρατική και ενιαία.

Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε έως ότου η Τουρκία καταδικαστεί για εγκλήματα πολέμου, έως ότου αποσυρθεί η επαίσχυντη σημαία της κατοχής μαζί με τα τουρκικά στρατεύματα, έως ότου…. Πορευτούμε Λεύτεροι σε Λεύτερο Πενταδάκτυλο .

Γραφείο Τύπου 

Νεολαίας ΕΔΕΚ

14 Αυγούστου 2022

Σολωμός Σολωμού : 26 Χρόνια από τη στυγερή δολοφονία του

Η στυγερή δολοφονία του Σολωμού Σολωμού 3 μόλις μέρες μετά τη δολοφονία το ξάδερφου του Τάσου Ισαάκ μας παραδίδει μαθήματα περί της Εθνικής κουλτούρας του εν λόγω κράτους με το οποίο διαπραγματευόμαστε το μέλλον της πατρίδας μας.

Ως Νεολαία ΕΔΕΚ παραμένουμε απόλυτοι στην άποψη ότι η μόνη δικαίωση των Νεκρών μας είναι η απελευθέρωση της πατρίδας μας.

‘’Ποτέ δεν αποτυχαίνουν αυτοί που πεθαίνουν για ένα μεγάλο σκοπό.’’

Λόρδος Βύρων

Γραφείο Τύπου

Νεολαίας ΕΔΕΚ

14 Αυγούστου 2022

Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας

H Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας είναι επικεντρωμένη στα προβλήματα των νέων ανθρώπων όλου του πλανήτη.

Ως Νεολαία ΕΔΕΚ διαβεβαιώνουμε πως θα συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για την επιτυχία της ενδυνάμωσης της συνείδησης αλλά και της ιστορικής μνήμης του νεολαιίστικου κινήματος ουτοσόστε να μπορέσουν να παλεύουν για όσα τους ανήκουν με γνώση και επίγνωση.

Η Σοσιαλιστική Νεολαία της προόδου ήταν και θα παραμείνει πρωτοπόρα στις αρχές του Σοσιαλισμού και της Δημοκρατίας για μια κοινωνία λεύτερη και δημοκρατική.

Γραφείο Τύπου

Νεολαίας ΕΔΕΚ

12 Αυγούστου 2022

ΤΑΣΟΣ ΙΣΑΑΚ : 26 χρόνια από την άνανδρη δολοφονία του

“Ο Τάσος Ισαάκ άφησε την τελευταία του πνοή 95 μέτρα από τις ελεύθερες περιοχές και 32 από τις κατεχόμενες, σύμφωνα με την έκθεση του OHE. Η κηδεία του Τάσου Ισαάκ έγινε με πάνδημο τρόπο στις 14 Αυγούστου. Τραγική φιγούρα η σύζυγός του, που ήταν έγκυος στο πρώτο τους παιδί. Λίγες ημέρες αργότερα αφού ο πατέρας της έχει φύγει και έχει γραφτεί στο πάνθεον των ηρώων η μικρή Αναστασία έρχεται στον κόσμο. “

Ο δικός μας Τάσος δεν συμβιβάστηκε με τα τετελεσμένα της εισβολής, όρθωσε το κορμί του μπρος στον βάρβαρο Τούρκο κατακτητή και φώναξε πως η γης δεν μετριέται με το στρέμμα αλλά με της καρδιάς το πύρωμα και το αίμα.

Η άνανδρη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ είναι ένα από τα παράδειγματα που η κυβέρνηση μας θα πρέπει να κρατά άσβεστο στη μνήμη , κυρίως όταν διαπραγματεύεται το μέλλον της πατρίδας μας.

Ως Νεολαία ΕΔΕΚ δηλώνουμε ότι δεν ξεχνούμε και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τη δικαίωση του δύσμοιρου τόπου μας και των νεκρών που έδωσαν το αίμα τους για τη λευτεριά αυτής της κατατρεγμένης πατρίδας.

Γραφείο Τύπου

Νεολαίας ΕΔΕΚ

11 Αυγούστου 2022

58 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΤΥΛΛΗΡΙΑΣ

Στις 8 Αυγούστου του 1964 τουρκικά αεροπλάνα άρχισαν να βομβαρδίζουν κατοικημένες περιοχές στην Τηλλυρία χωρίς να διστάσουν να πλήξουν με βόμβες ναπάλμ ακόμα και το νοσοκομείο του Παχύαμμου. Ο άνανδρος τουρκικός βομβαρδισμός ήταν ο προάγγελος των όσο σχεδίαζε και τελικά υλοποίησε η Τουρκία 10 χρόνια μετά.

Η Νεολαία ΕΔΕΚ αποτίει φόρος τιμής σε αυτούς που θυσιάστηκαν για να κρατήσουν ακέραια και ανέπαφα τα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Γραφείο Τύπου

Νεολαίας ΕΔΕΚ

08 Αυγούστου 2022

45 χρόνια από το θάνατο του Εθνάρχη Αρχιεπισκόπου Μακαρίου ΙΙΙ

45 χρόνια από το θάνατο του Εθνάρχη Μακάριου ΙΙΙ,  του ανθρώπου που αναδείχθηκε σε μια από τις σημαντικότερες πολιτικές μορφές της Νεότερης Ιστορίας της Κύπρου. Του ανθρώπου που ταύτισε την πολιτική του φωνή με τους αγώνες του Κυπριακού Λαού για ελευθερία και δημοκρατία. Ακόμα και τώρα, σχεδόν μισό αιώνα μετά, ο Εθνάρχης Μακάριος είναι βαθιά ριζωμένος στη μνήμη του Κυπριακού λαού.

Στους πραγματικά δύσκολους καιρούς που διαβιεί η πατρίδα μας, είναι χρέος μας να σταθούμε γενναίοι και δυνατοί, όπως έπραξε τότε ο Εθνάρχης μας, για να συνεχίσουμε με αμείωτο ρυθμό τον αγώνα μας για την λύση του Κυπριακού προβλήματος.

Ως Νεολαία ΕΔΕΚ θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε μια λύση δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική, η οποία θα τερματίζει την κατοχή και θα διασφαλίζει τα πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα ολόκληρου του Κυπριακού λαού, όπως ακριβώς επιθυμούσε και αγωνιζόταν και ο ίδιος ο Μακάριος.

Θα συνεχίσουμε τον αγώνα ώσπου «Λεύτεροι να πορευτούμε σε λεύτερο Πενταδάκτυλο».

Γραφείο Τύπου

Νεολαίας ΕΔΕΚ

03 Αυγούστου 2022

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΗ

Ως Νεολαία ΕΔΕΚ καταδικάζουμε την βάρβαρη εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή των εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας και στέλνουμε μήνυμα αγωνιστικής συστράτευσης για απελευθέρωση του τόπου μας.

Τιμούμε και φέτος τους ήρωες και αγωνιστές της Δημοκρατίας και ανανεώνουμε την υπόσχεσή μας για συνέχιση του αντικατοχικού αγώνα μέχρι την απελευθέρωση και δικαίωση του λαού μας.

Με μαχητικότητα και διεκδικητικότητα οφείλουμε να συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Το οφείλουμε σε αυτούς που έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι θυσιάζοντας  τη ζωή τους για την προάσπιση της πατρίδας μας.

Εμείς διαβεβαιώνουμε ότι :

Όσο υπάρχει κατοχή θα αγωνιζόμαστε !

Όσο υπάρχει ενδοτισμός και παζάρεμα πατρίδας και αξιοπρέπειας,  θα αντιστεκόμαστε !

Όσο οι λέξεις είναι πιο ενοχλητικές από τις πράξεις θα τις επαναλαμβάνουμε για να μην ξεχαστούν ποτέ.

Όπως ούτε εμείς Ξεχνάμε !

Πραξικόπημα

Εισβολή

Κατοχή

Ψευδοκράτος,

Απελευθέρωση!

Γραφείο Τύπου

Νεολαίας ΕΔΕΚ

20 Ιουλίου 2022

Καταδικάζουμε το προδοτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 1974 που άνοιξε το δρόμο στην Τουρκική εισβολή

‘’Δεν δέχομαι να γονατίσω.

Με καρτερούν οι σύντροφοι στο συρματόπλεγμα

κι οι νεκροί στον Πενταδάκτυλο

Να πεθάνω ναι! Να γονατίσω όχι! ’’

-Βάσσος Λυσαρίδης-

Τιμούμε όλους εκείνους που θυσίασαν την ζωή τους προσπαθώντας να αναστείλουν το πραξικόπημα εναντίον του Εθνάρχη Μακαρίου που οδήγησε τον τόπο στην εθνική τραγωδία.

Ο αγώνας όσων θυσιάστηκαν για την προάσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει να αποτελεί φωτεινό παράδειγμα για την συνέχιση του αντικατοχικού αγώνα μας μέχρι την δικαίωση της πατρίδας μας.

Μεγάλη μας προτεραιότητα και ύψιστος στόχος παραμένει ο αγώνας για τον τερματισμό της κατοχής και της αποκατάστασης των δικαιωμάτων ολόκληρου του Κυπριακού λαού.

Καταδικάζουμε και πάλι το Πραξικόπημα και την Εισβολή και δεσμευόμαστε ότι θα παραμείνουμε ανυποχώρητοι στον αγώνα μας για απελευθέρωση της πατρίδας μας.

Ως Νεολαία ΕΔΕΚ, κόντρα σε όσους θέλουν να αλλοιώσουν την ιστορία της Κύπρου λεκτικά και ιστορικά, δηλώνουμε απερίφραστα πως θα συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε όχι μόνο για να τιμήσουμε τις ψυχές αυτών που χάθηκαν πολεμώντας για την ελευθερία μας και την εθνική μας αξιοπρέπεια αλλά κυρίως διότι έχουμε αποφασίσει να μαχόμαστε ωσότου πορευτούμε Λεύτεροι σε Λεύτερο Πενταδάκτυλο.

Γραφείο Τύπου

Νεολαίας ΕΔΕΚ

15 Ιουλίου 2022